Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Δικαίωμα

Διατηρώ το δικαίωμα της δίνης των νερών
Και του αχανούς κέντρου της
Στο βάθος της θάλασσας.

Διατηρώ το δικαίωμα του ύψιστου πόθου
Και της ατέρμονης κίνησης των χρωμάτων
Ενός Αυγουστιάτικου δειλινού.

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Παραδοξολογίες

Είναι δύσκολο να μιλήσεις για τον νταλγκά. Νταλγκαδιάζω, νταλγκαδιάζεις, νταλγκαδιάζουμε... Υποκειμενικό το γεγονός, αντικειμενική η πλάνη. Ξενίζει? Πιθανό. Περί ψευδαισθήσεων ο λόγος. Αμφότεροι διαλαλούμε τον νταλγκά μας έχοντας αντικρύσει ακούσιες ενοχές και ανασφάλειες. Ύβρις. Ας είναι...

Ζυγιάζομαι στα μέτρα μιας φαντασίας που ωφελιμιστικά αποκαλώ πραγματικότητα - τίποτα μη λείψει, τίποτα μην περισσέψει. Ως άλλος προκρούστης αναφέρομαι στη ζωή, παραξενεύομαι τάχα - που βρέθηκε αυτή η μεσοτοιχία? - με τα καμώματά μας και με τρόπο φαιδρό οικτίρω τα πεπραγμένα μας. Τί ψέματα που λέω!!!

Τί είναι το ψέμα? ρωτώ αφελώς τη μνήμη και την προτρέπω σε ανακολουθίες.
Είναι μια αχιβάδα που επαναστάτησε, απαντά με σαρκασμό.