.jpg){kind=avatar}
12 Δεκεμβρίου 2013
Κι αν θες
Το χρώμα ασφαλώς
Είναι η εξίσωση που σε ορίζει
Στη μονοτονία σου μικρός
Όσο πολύχρωμος και μέγας.
σ.π.
φωτογραφία: Ζωγραφίζοντας στο εργαστήριο. Η φωτογραφία επεξεργασμένη ώστε έγχρωμη να είναι μόνο η παλέτα λόγω της αγάπης μου για το χρώμα.
Κι αν θες
Το χρώμα ασφαλώς
Είναι η εξίσωση που σε ορίζει
Στη μονοτονία σου μικρός
Όσο πολύχρωμος και μέγας.
σ.π.
φωτογραφία: Ζωγραφίζοντας στο εργαστήριο. Η φωτογραφία επεξεργασμένη ώστε έγχρωμη να είναι μόνο η παλέτα λόγω της αγάπης μου για το χρώμα.
.jpg){kind=avatar}
28 Φεβρουαρίου 2021
Στιγμιότυπο
Η πόλη είχε το όνομα ενός αγίου ή αγίας. Ως γεγονός δεν είχε καμία σημασία αυτό καθαυτό εκτός από το ότι κανείς δε μιλούσε γι' αυτό και ίσως η ονομασία τής πόλης θα μπορούσε να είναι ένα δείγμα έλλειψης φαντασίας ή κάποιας άλλης στέρησης.
Πάντως κανείς δε μιλούσε.
Ακόμα κι όταν μια γυναίκα τριγυρνούσε συγκρατώντας με τα χέρια τα σπλάχνα της να μην χυθούν στο πεζοδρόμιο και "Θέλω το παιδί μου, θέλω το παιδί μου!" έτσι φώναζε...
Τελικά πέθανε, η γυναίκα, στην πλατεία τής πόλης μπροστά από ένα μπρούτζινο άγαλμα μία ημέρα πριν ο κυρ δήμαρχος εκφωνήσει τον πανηγυρικό τών εγκαινίων.
Θέλω το παιδί μου, θέλω το παιδί μου! - έτσι φώναζε η γυναίκα.
Κανείς δε μίλησε, τότε.
σ.π. 6/12/2020
.jpg){kind=avatar}
15 Απριλίου 2020
Λούπα
Ξενυχτάς άσκοπα για ένα τηλεφώνημα που δε θα απαντήσεις
Οι ένοικοι είναι πολλοί στο σπίτι
Οι ρόλοι εναλλάσσονται
Μεταξύ Ύπνωσης και Εγρήγορσης
Τόσα λίγα για να αποφασίσουν μόνοι τους
Αυτοί, οι αδιάφοροι.
Πρέπει να καταλάβεις.
Όλα θα πάνε καλά.
© σ. π. 27/12/2019
~/.\~
17 Μαρτίου 2023
Λούπα
Ξενυχτάς άσκοπα για ένα τηλεφώνημα που δε θα απαντήσεις
Οι ένοικοι είναι πολλοί στο σπίτι
Οι ρόλοι εναλλάσσονται
Μεταξύ Ύπνωσης και Εγρήγορσης
Τόσα λίγα για να αποφασίσουν μόνοι τους
Αυτοί, οι αδιάφοροι.
Πρέπει να καταλάβεις.
Όλα θα πάνε καλά.
© σ. π. 27/12/2019
~/.\~
3 Μαΐου 2018
Λίγο ο μήνας Μάϊος, λίγο η πανσέληνος,
λίγο η επιρροή από Andy Warhol 6/8/1928 - 22/2/1987.
Καλό καλοκαίρι να έχουμε...
https://www.youtube.com/watch?v=FT36za3Gyos
.jpg)
29 Μαΐου 2022
Από τη χθεσινή παρουσίαση για ένα βιβλίο αφιερωμένο στον Πάμπλο Νερούντα
επί τής οδού Μαυρομιχάλη στα Εξάρχεια στο καφενείο Πανελλήνιον.
Η φωτογραφία διά χειρός Χάρις Παρασκευοπούλου (ή η υποφαινόμενη).
Εικονίζονται: Γιώργος Γούναρης, Αθανασία Δρακοπούλου (ή Ούρσουλα ντε λα Μάντρες) και εγώ (σε μια από τίς σπάνιες εμφανίσεις μου 😂).
Η φωτογραφία διά χειρός Χάρις Παρασκευοπούλου (ή η υποφαινόμενη).
Εικονίζονται: Γιώργος Γούναρης, Αθανασία Δρακοπούλου (ή Ούρσουλα ντε λα Μάντρες) και εγώ (σε μια από τίς σπάνιες εμφανίσεις μου 😂).
Στο βάθος: Ανδριάνα Μπιρμπίλη και
Θεοχάρης Παπαδόπουλος (ή Παπ - όπως μού αρέσει να τον λέω).
.jpg)
29 Μαρτίου 2022
Αγρύπνια (δεν είμαι σίγουρος ακόμα για τον τίτλο)
Με τις ρόγες των δακτύλων άγγιζες τα αστέρια
Σηκωμένη στα δάχτυλα των γυμνών ποδιών σου
Με τη ζεστή σου παλάμη ανοιχτή, τεντωμένη
Χάϊδευες τον ουρανό
Ελαφροπατούσες τη γη από τα νησιά
Με μια ματιά θάλασσα
Αντίκρυ από εμένα ελαφροπατούσες τη γη
Και άγγιζες τα αστέρια.
Κινώ χέρια και πόδια σε θάλασσα πασπαλισμένη
Με χρυσόσκονη
Φωτάκια που λαμπυρίζουν εδώ και εκεί
Σηκώνω το χέρι, να, έτσι!
Πέφτει σαν από καταράκτη το φως και με λούζει
Το νερό
Μουρμουρίζει ήχους και φθόγγους για να πει
Έρχομαι
Από το αιώνιο ρεύμα που είναι και δικό σου
Αλλά δεν το ξέρεις
Πηγή τής διάυγειας είναι
Η αιώνια ροή που και εσένα χαρακτηρίζει
Αλλά δεν τής αφήνεσαι
Φτάνω
Στα μάτια σου σα νερό μα είμαι φως και ήχος όπως εσύ
Αλλά δεν το γνωρίζεις
Η κίνηση
Λειαίνει τα βράχια όπως μεγαλώνοντας σωπαίνεις
Αλλά λες πως πάντα μένεις ίδιος
Γνωρίζω
Τούς ωκεανούς, τίς ακτές και όλους τούς φάρους όπως εσύ πετάς
Αλλά κοιμάσαι και όλο μιλάς για όνειρα
Αφήνομαι
Στα χάδια τού καιρού και έτσι υπάρχω μα εσύ αντιστέκεσαι
Αλλά νομίζεις πως με εξουσιάζεις
Λούζω
Με δροσιά το σώμα σου όπως εσύ τρέφεις πρόσωπα αγαπημένα
Αλλά όλο λες πως η ζωή δε σού μιλά σωστά
Μικρούλη μου
Αψεγάδιαστε ιππότη των ονείρων
Έτσι που φουσκώνεις και τείνεις να καλύψεις τον κόσμο
Πρόσεχε καλέ μου
Μη σπάσεις επάνω στα βράχια των ακτών
Και γίνει ο κρότος σου εκπνοή ανακούφισης τού κόσμου.
©Πάλας
φωτογραφία: εμού τού ιδίου Παςαλλού
Αγρύπνια (δεν είμαι σίγουρος ακόμα για τον τίτλο)
Με τις ρόγες των δακτύλων άγγιζες τα αστέρια
Σηκωμένη στα δάχτυλα των γυμνών ποδιών σου
Με τη ζεστή σου παλάμη ανοιχτή, τεντωμένη
Χάϊδευες τον ουρανό
Ελαφροπατούσες τη γη από τα νησιά
Με μια ματιά θάλασσα
Αντίκρυ από εμένα ελαφροπατούσες τη γη
Και άγγιζες τα αστέρια.
Κινώ χέρια και πόδια σε θάλασσα πασπαλισμένη
Με χρυσόσκονη
Φωτάκια που λαμπυρίζουν εδώ και εκεί
Σηκώνω το χέρι, να, έτσι!
Πέφτει σαν από καταράκτη το φως και με λούζει
Το νερό
Μουρμουρίζει ήχους και φθόγγους για να πει
Έρχομαι
Από το αιώνιο ρεύμα που είναι και δικό σου
Αλλά δεν το ξέρεις
Πηγή τής διάυγειας είναι
Η αιώνια ροή που και εσένα χαρακτηρίζει
Αλλά δεν τής αφήνεσαι
Φτάνω
Στα μάτια σου σα νερό μα είμαι φως και ήχος όπως εσύ
Αλλά δεν το γνωρίζεις
Η κίνηση
Λειαίνει τα βράχια όπως μεγαλώνοντας σωπαίνεις
Αλλά λες πως πάντα μένεις ίδιος
Γνωρίζω
Τούς ωκεανούς, τίς ακτές και όλους τούς φάρους όπως εσύ πετάς
Αλλά κοιμάσαι και όλο μιλάς για όνειρα
Αφήνομαι
Στα χάδια τού καιρού και έτσι υπάρχω μα εσύ αντιστέκεσαι
Αλλά νομίζεις πως με εξουσιάζεις
Λούζω
Με δροσιά το σώμα σου όπως εσύ τρέφεις πρόσωπα αγαπημένα
Αλλά όλο λες πως η ζωή δε σού μιλά σωστά
Μικρούλη μου
Αψεγάδιαστε ιππότη των ονείρων
Έτσι που φουσκώνεις και τείνεις να καλύψεις τον κόσμο
Πρόσεχε καλέ μου
Μη σπάσεις επάνω στα βράχια των ακτών
Και γίνει ο κρότος σου εκπνοή ανακούφισης τού κόσμου.
©Πάλας
φωτογραφία: εμού τού ιδίου Παςαλλού
.jpg)
10 Δεκεμβρίου 2021
Τα δειλινά χαρίζονται σε εμάς
Ως αποπαίδια πράξεων κενών
Μια χαρμολύπη στα σωθικά μας
Και ανεξερεύνητες οι βουλές
Επιστημονικά εμπεριστατωμένες.
Πτωμαΐνη παντού.
© σ.π. 16/8/2021
φωτογραφία: σωτήριον έτος 2004
Τα δειλινά χαρίζονται σε εμάς
Ως αποπαίδια πράξεων κενών
Μια χαρμολύπη στα σωθικά μας
Και ανεξερεύνητες οι βουλές
Επιστημονικά εμπεριστατωμένες.
Πτωμαΐνη παντού.
© σ.π. 16/8/2021
φωτογραφία: σωτήριον έτος 2004
.jpg)
5 Οκτωβρίου 2021
Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα 'ναι.
Με το αδερφάκι μου στη Σαλαμίνα ή στου Παλάσκα ή στον Πόρο.
1991 ή 1992.
🙂
Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα 'ναι.
Με το αδερφάκι μου στη Σαλαμίνα ή στου Παλάσκα ή στον Πόρο.
1991 ή 1992.
🙂
.jpg)
2 Οκτωβρίου 2021
Σήμερα το μεσημέρι στο σπίτι τής Κατερίνας παίζοντας λίγο πιάνο.
Ευχαριστώ τούς φίλους που με κουβάλησαν στο σπίτι μετά από μια κρίση που είχα.
Σήμερα το μεσημέρι στο σπίτι τής Κατερίνας παίζοντας λίγο πιάνο.
Ευχαριστώ τούς φίλους που με κουβάλησαν στο σπίτι μετά από μια κρίση που είχα.
.jpg)
4 Απριλίου 2021
Καρέ Καρέ
Μπήκες και κατούρησες πίσω από την εξώπορτα
Ήσουν σπίτι σου πια
Το μάτι στην πόρτα είναι ένα
Στρογγυλό πορτραίτο των άλλων
Αν θες το κλείνεις ή
Μειώνεις την όραση διαδοχικά
Όπως γίνεται με τις μουσικές φάσεις τής σελήνης
Πανσέληνος, τρία τέταρτα, μισοφέγγαρο
Ένα τέταρτο, απουσία, νέα σελήνη
Τρέλα! Έπλυνες τα χέρια σου
Ο πίνακας στον τοίχο ή ο τοίχος τού πίνακα;
Ένας καθρέφτης
Με τα τρέχοντα στο ημερολόγιό σου.
Ύστερα, πετάς το γάντι σε μια άδεια πλατεία.
από τη συμμετοχή μου στην Πρώτη Συλλογική Έκδοση
Καρέ Καρέ
Μπήκες και κατούρησες πίσω από την εξώπορτα
Ήσουν σπίτι σου πια
Το μάτι στην πόρτα είναι ένα
Στρογγυλό πορτραίτο των άλλων
Αν θες το κλείνεις ή
Μειώνεις την όραση διαδοχικά
Όπως γίνεται με τις μουσικές φάσεις τής σελήνης
Πανσέληνος, τρία τέταρτα, μισοφέγγαρο
Ένα τέταρτο, απουσία, νέα σελήνη
Τρέλα! Έπλυνες τα χέρια σου
Ο πίνακας στον τοίχο ή ο τοίχος τού πίνακα;
Ένας καθρέφτης
Με τα τρέχοντα στο ημερολόγιό σου.
Ύστερα, πετάς το γάντι σε μια άδεια πλατεία.
από τη συμμετοχή μου στην Πρώτη Συλλογική Έκδοση
τού Κυνικού Υπερρεαλισμού, εκδ. Ανέκδοτον, 2019
φωτογραφία: σε παλιότερη έκδοση στο εργαστήριο με τη Βαβέλ στο στήθος
φωτογραφία: σε παλιότερη έκδοση στο εργαστήριο με τη Βαβέλ στο στήθος
.jpg)
26 Νοεμβρίου 2020
Στις φίλες, στους φίλους μα και στους συγγενείς
Στις Στέλλες και στους Στέλιους,
στη Stella Artois,
στις Στελλίτσες, στους Στελούκους,
στις μπουμπούκες, στους τζουτζούκους,
στα μωρά και στα μωρέλια
που 'χουν τρέλα με κορδέλα.
Χρόνια μας πολλά και καλά! Με χαμόγελα ε;
πηγή φωτογραφίας: Σουΐτ Χομ Καραντίνα τελεία Ότι να 'ναι
(εγώ μπουκωμένος με χαμόγελα)
🙂
σημείωση:
Το φάντασμα μιας παρτίδας σκάκι μην το παίξεις ποτέ ως το τέλος.
Gerhart Hauptmann
Στις φίλες, στους φίλους μα και στους συγγενείς
Στις Στέλλες και στους Στέλιους,
στη Stella Artois,
στις Στελλίτσες, στους Στελούκους,
στις μπουμπούκες, στους τζουτζούκους,
στα μωρά και στα μωρέλια
που 'χουν τρέλα με κορδέλα.
Χρόνια μας πολλά και καλά! Με χαμόγελα ε;
πηγή φωτογραφίας: Σουΐτ Χομ Καραντίνα τελεία Ότι να 'ναι
(εγώ μπουκωμένος με χαμόγελα)
🙂
σημείωση:
Το φάντασμα μιας παρτίδας σκάκι μην το παίξεις ποτέ ως το τέλος.
Gerhart Hauptmann
.jpg)
25 Ιουλίου 2020
φωτογραφία: Η αφεντομουτσουνάρα μου
φωτογραφία: Η αφεντομουτσουνάρα μου
σε μια όχι πολύ παλαιότερη ημιολόσωμη φωτογράφιση
σε αστικό τοπίο στωϊκά σκεπτόμενος την επόμενη μαλακία που θα κάνω.
😂
.jpg)
17 Απριλίου 2020
Ας προσέξουμε μήπως η αναζήτηση μάς γίνει υποχρέωση
Ας προσέξουμε μήπως η αναζήτηση μάς γίνει υποχρέωση
και κατ' επέκταση καταπίεση. Εμείς θα το έχουμε προκαλέσει αυτό.
© φωτογραφία: Η Βαβέλ είμαι εγώ.
Ο πίνακας που υπάρχει στην φωτογραφία είναι του Pieter Brueguel
© φωτογραφία: Η Βαβέλ είμαι εγώ.
Ο πίνακας που υπάρχει στην φωτογραφία είναι του Pieter Brueguel
του πρεσβύτερου (ο Πύργος της Βαβέλ, Βιέννη).
~/.\~
18 Φεβρουαρίου 2012
Έμαθα πως να πενθώ μέσα από τον έρωτα
Σαν όπως να έχανα από πρόωρο ξαφνικό θανατικό
Πρόσωπα αγαπημένα.
Όντας ερωτευμένος με τρόπο τετελεσμένο
Πενθώ και χαίρομαι ανάλογα
Όπως όλα γύρω μου είναι
Τόσο γλυκά, τόσο βαριά μα και τόσο αδυσώπητα ερωτεύσιμα.
σ.π. 18/2/2012 ~/.\~ 24 Ιουλίου 2021
Αφιέρωση
Έχω ένα χάσμα όπου
Ονομάζω στόμα
Ένα χάος όπου
Ονομάζω φωνή
Μια αίσθηση αφορισμένη όπου
Είναι η κραυγή
Αφιερωμένη.
©Πάλας, 22/7/2021
φωτογραφία: ενδοσκόπηση 2008
Έμαθα πως να πενθώ μέσα από τον έρωτα
Σαν όπως να έχανα από πρόωρο ξαφνικό θανατικό
Πρόσωπα αγαπημένα.
Όντας ερωτευμένος με τρόπο τετελεσμένο
Πενθώ και χαίρομαι ανάλογα
Όπως όλα γύρω μου είναι
Τόσο γλυκά, τόσο βαριά μα και τόσο αδυσώπητα ερωτεύσιμα.
σ.π. 18/2/2012 ~/.\~ 24 Ιουλίου 2021
Αφιέρωση
Έχω ένα χάσμα όπου
Ονομάζω στόμα
Ένα χάος όπου
Ονομάζω φωνή
Μια αίσθηση αφορισμένη όπου
Είναι η κραυγή
Αφιερωμένη.
©Πάλας, 22/7/2021
φωτογραφία: ενδοσκόπηση 2008
.jpg)
10 Ιανουαρίου 2020
Μέσα στην εποχή
Βλέπω, αισθάνομαι, ακούω
Σαν ηχώ παράξενα μυνήματα
Η Αθήνα που λειώνει
Το βάρος των ερειπίων
Είναι το αντίτιμο.
(από μια εφηβική συλλογή 24/4/1990, Αμπελόκηποι)
φωτογραφία: στρίβοντας τσιγαράκι στις όχθες του Αχέροντα
Μέσα στην εποχή
Βλέπω, αισθάνομαι, ακούω
Σαν ηχώ παράξενα μυνήματα
Η Αθήνα που λειώνει
Το βάρος των ερειπίων
Είναι το αντίτιμο.
(από μια εφηβική συλλογή 24/4/1990, Αμπελόκηποι)
φωτογραφία: στρίβοντας τσιγαράκι στις όχθες του Αχέροντα
.jpg)
10 Ιανουαρίου 2020
Παίδες, κάποια στιγμή καλό θα ήταν να μιλήσουμε σοβαρά
Παίδες, κάποια στιγμή καλό θα ήταν να μιλήσουμε σοβαρά
πάνω σε θέματα που μπορεί να μας απασχολούν όλους.
Παράδειγμα: Υπάρχει ή δεν υπάρχει το Κθούλου;
Παράδειγμα: Υπάρχει ή δεν υπάρχει το Κθούλου;
Το ρέψιμο ωφελεί την υγεία; Τι προτείνουν οι ειδικοί;
Η ανωμαλία είναι εκ του πατρός εκπορευόμενη
ή είναι μόνο διαφημιστικά εμπορευόμενη;
Υπάρχει ζωή μετά την ηδονή;
φωτογραφία του κώλου
φωτογραφία του κώλου
.jpg)
13 Ιουλίου 2018
Ουζάκι είναι αυτό, σε μερακλώνει...
Ουζάκι είναι αυτό, σε μερακλώνει...
Ένα "εις υγείαν" που και που, ποτέ δεν έβλαψε.
.jpg)
13 Οκτωβρίου 2021
Περιγραφή τής υπάρχουσας κατάστασης:
Περιγραφή τής υπάρχουσας κατάστασης:
29 Απριλίου 2021
Όταν η επικαιρότητα συναντά την πραγματικότητα...
😂😂😂
Όταν η επικαιρότητα συναντά την πραγματικότητα...
😂😂😂
13 Απριλίου 2020
Με τη σκέψη πάντα στραμμένη στην τέχνη,
Με τη σκέψη πάντα στραμμένη στην τέχνη,
μια ημέρα στο εργαστήριο...
🙂
(λόγω των ημερών)
(λόγω των ημερών)
8 Αυγούστου 2017
Γενικώς και αορίστως.
Γενικώς και αορίστως.
.jpg)
6 Αυγούστου 2017
Έχω ζητήσει από τη φίλη Άννα Γούναρη να μου φτιάξει μια πυξίδα,
οι πυξίδες είναι ένα αγαπημένο μου σύμβολο.
Μου έστειλε αυτή τη φωτογραφία. Άννα σ' ευχαριστώ.
.jpg)
6 Νοεμβρίου 2020
Φωτογραφία
Στη θέση αυτή υπήρχε η φωτογραφία.
Πρώτη συνάντησή μας στο Μουσείο, ανάλαφρη
Αέρινη σε βρήκα ανάμεσα στα περιστέρια.
Ο κόσμος θεμελιωνόταν ξανά
Οι μυρωδιές ενός Απρίλη
Τα σκαλιά τέντωναν την μαρμάρινη επιδερμίδα τους
Μέχρι την όχθη τής Πατησίων
Μην τυχόν μείνει κάποιο μόριό τους
Δίχως να έχει συλλάβει από έναν ήλιο που έδυε.
Ποτάμια οι δρόμοι και οι δρόμοι σαν ποτάμια.
Ήταν διάφανοι οι περιπατητές
Το γκαρσόνι του cafe
Η μυρωδιά των πεύκων κύμα που με πλημμύρισε
Μου είχες πει να προσέχω τα άτεκνα μόρια
Του ποταμού.
Τη φωτογραφία την άφησα χωρίς πλαίσιο
Από έναν ανόητο εγωϊσμό παρασυρμένος
Όμως δεν μού ανήκε
Το κενό, μια απόσταση ακάλυπτη
Αλλάζουμε.
Ό,τι σου είπα με καίει
Τέλος.
© σ.π. (12/3/2005)
(κάτι από τη συλλογή που ετοιμάζω)
φωτογραφία: η πυξίδα που φοράω - φυλαχτό και δρόμος,
φιλοτεχνημένη από την Άννα Γούναρη.
Savvy?
~/.\~
12 Μαρτίου 2021
Όταν θα μπορώ (μπορέσω) να σάς συγχωρήσω
(όλους, Τότε)
Θα είμαι σε θέση να γελάσω
Για τη ματαιότητα.
σ.π. 12/3/2021
φωτογραφία: η πυξίδα μου, διά χειρός Άννας Γούναρη
.jpg)
8 Σεπτεμβρίου 2022
Εμένα θα με κάψουν, πάλι τη γλύτωσα!
😂
.jpg)
30 Μαΐου 2018
Ο Βοτανικός Κήπος είναι μια όαση.
Ο Βοτανικός Κήπος είναι μια όαση.
Περπατώντας ή κάνοντας ασκήσεις εκεί είναι απόλαυση.
.jpg)
7 Μαΐου 2021
Σήμερα θα σάς κουράσω λίγο με το παρακάτω. Πρόκειται για κάτι που επεξεργάζομαι - ανά διαστήματα - από το 2005 κι ακόμα δεν έχω βρει άκρη, ίσως να μη τη βρω.
Προσευχή
Μοίρες:
Πάτερ ημών
Ικέτης:
Ο Λόγος των Λόγων, η Αιτία των Αιτιών
Ο Λόγος των Ήχων των εσώτατων ανοίξεων
Η Αφανέρωτος, η μυστική Αρχή των Φιλικών
Εικόνα και ομοίωση ο Λόγος των Ανθρώπων
Μοίρες:
Ο εν τοις ουρανοίς
Ικέτης:
Μέσα στο αδαμάντινο θηλύκωμα τής γης
Στο γαλανό νεφέλωμα τής άυλης πτυχής
Στρόβιλος στο ίλιγγο ύψος των υψηλοτάτων
Των ομοούσιων και αδιαίρετων πλασμάτων
Μοίρες:
Αγιασθήτω το όνομά Σου
Ικέτης:
Στον πόνο και στο λάθος, στο θάνατο για τη ζωή,
Στην ανάλαφρη αναρρίχηση τού ατμού,
Στο παραλήρημα τής άφρονης καταπόνησης,
Στο αγωνιώδες πείσμα τής νοήμωνος δράσης
Μοίρες:
Ελθέτω η βασιλεία Σου
Ικέτης:
Με την άγνωστη σιωπή αμόλυντων αναπνοών
Των καθαγιασμένων απ' τα βάσανα ψυχών
Με την άχρονη ηρεμία των παρόντων στιγμών
Χωρίς τη ματαιοπονία βλάστημων ενοχών
Μοίρες:
Γεννηθήτω το θέλημά Σου
Ικέτης:
Για τον σπόρο που ποτέ δεν είδε τον σπορέα,
Που δεν αντιλήφθηκε τη θυσία του για τον ανθό
Διότι υπάρχει μόνο αυτός ο ένας τρόπος
Που από ευθύνη ώριμη να πεις: Ιδού ο Άνθρωπος!
Μοίρες:
Ως εν ουρανό και επί τής γης
Ικέτης:
Το μήκος και το πλάτος, το βάθος και το ύψος.
Ο δίκαιος που δεν αποστρέφεται δικαιοσύνη
Ο μικρός που είναι μικρός και μεγάλος ο μεγάλος
Η επίγνωση
Μοίρες:
Τον άρτον ημών τον επιούσιον
Ικέτης:
Που η κράση οδηγεί με ευκρίνεια στα λίγα.
Όχι μαχαίρι στην πληγή κι αέρα στο στομάχι
Όχι στους πνεύμονες νερό και άχυρο στο πνεύμα
Μα σε πεζούλες με ανθούς προσεύχεται το μάτι
Μοίρες:
Δος εις ημάς σήμερον
Ικέτης:
Χωρίς να είναι το χθες και το αύριο στη μέση
Η ενοχή για ό,τι έγινε, η ενοχή των αν,
Η προσδοκία των θα, το πράγμα και τα νέφη
Εκεί όπου ένα carpe diem μόνο έχει θέση
Μοίρες:
Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών
Ικέτης:
Στο πράο πρόσωπο καθημερινών συναλλαγών
Όπου κι αν αισθανόμαστε εφαπτόμενοι αυτών
Στο μεσουράνημα τής επιβίωσης, στη λήθη
Στο στείρο ξέσπασμα τής αγανάκτησης, στην πλήξη
Μοίρες:
Ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών
Ικέτης:
Τού σύντροφου και αδελφού στο θάνατο και στη ζωή.
Στην αναπότρεπτη δοκιμασία τού πνιγμού
Για το μείζων σχίσμα τής μνήμης στο χαμόγελο
Στην αυτεξούσια αποδέσμευση απ' τον μύθο
Μοίρες:
Και μην εισενέγκεις ημάς εις πειρασμόν
Ικέτης:
Που είναι η θαμπή κορωνίδα άνοστων πράξεων
Τασσόμενων υπέρ τυχάρπαστων αξιώσεων
Ω άνθρωπε! ανόητε ηδονοβλεψία του ευ
Μαραμένε από την κάθε πόνου υποψία
Μοίρες:
Αλλά ρύσαι ημάς από τού πονηρού
Ικέτης:
Τηρουμένων των αναλογιών τού επιπέδου.
Προσδοκώντας ανάταση από την ακαμψία
Τού χρήματος, τού σουξέ, τού Σαββατόβραδου
Για το αυτόφωτο ξέχωρα από την ανομία
Μοίρες:
Ότι Σου εστίν η Βασιλεία και η Δύναμις και η Δόξα
Ικέτης:
Των διλημμάτων και των εκλεγμένων δυναστειών
Με την ακόρεστη μωρία τής επιορκίας
Στη δύναμη, στη δόξα, στην τιμή των ημερών
Ιδανικοί αυτόχειρες των ταυτισμένων πόθων
Μοίρες:
Τού Πατρός και τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος
Ικέτης:
Με την ευσέβεια, την ιερότητα των ταπεινών,
Χωρίς στιλέτο ή σουγιά στα εύμορφά τους χείλη
Που προσευχήθηκαν για το ψωμί την ώρα τής κοπής
Κρατώντας το τρίγλωσσο κλειδί τής προσοχής
Μοίρες:
Νυν και αεί και εις τούς αιώνας των αιώνων
Ικέτης:
Νυν και αεί για το φως το αδιάλειπτο
Νυν και αεί για το έργο το ακατάλυτο
Νυν και αεί για το φιλί το αμετάκλητο
Νυν και αεί για το πρόσωπο το αδιάσπαστο.
Μοίρες:
Αμήν.
©Πάλας
φωτογραφία επεξεργασμένη από το Βοτανικό κήπο στο Χαϊδάρι.
.jpg)
7 Μαΐου 2021
Σήμερα θα σάς κουράσω λίγο με το παρακάτω. Πρόκειται για κάτι που επεξεργάζομαι - ανά διαστήματα - από το 2005 κι ακόμα δεν έχω βρει άκρη, ίσως να μη τη βρω.
Προσευχή
Μοίρες:
Πάτερ ημών
Ικέτης:
Ο Λόγος των Λόγων, η Αιτία των Αιτιών
Ο Λόγος των Ήχων των εσώτατων ανοίξεων
Η Αφανέρωτος, η μυστική Αρχή των Φιλικών
Εικόνα και ομοίωση ο Λόγος των Ανθρώπων
Μοίρες:
Ο εν τοις ουρανοίς
Ικέτης:
Μέσα στο αδαμάντινο θηλύκωμα τής γης
Στο γαλανό νεφέλωμα τής άυλης πτυχής
Στρόβιλος στο ίλιγγο ύψος των υψηλοτάτων
Των ομοούσιων και αδιαίρετων πλασμάτων
Μοίρες:
Αγιασθήτω το όνομά Σου
Ικέτης:
Στον πόνο και στο λάθος, στο θάνατο για τη ζωή,
Στην ανάλαφρη αναρρίχηση τού ατμού,
Στο παραλήρημα τής άφρονης καταπόνησης,
Στο αγωνιώδες πείσμα τής νοήμωνος δράσης
Μοίρες:
Ελθέτω η βασιλεία Σου
Ικέτης:
Με την άγνωστη σιωπή αμόλυντων αναπνοών
Των καθαγιασμένων απ' τα βάσανα ψυχών
Με την άχρονη ηρεμία των παρόντων στιγμών
Χωρίς τη ματαιοπονία βλάστημων ενοχών
Μοίρες:
Γεννηθήτω το θέλημά Σου
Ικέτης:
Για τον σπόρο που ποτέ δεν είδε τον σπορέα,
Που δεν αντιλήφθηκε τη θυσία του για τον ανθό
Διότι υπάρχει μόνο αυτός ο ένας τρόπος
Που από ευθύνη ώριμη να πεις: Ιδού ο Άνθρωπος!
Μοίρες:
Ως εν ουρανό και επί τής γης
Ικέτης:
Το μήκος και το πλάτος, το βάθος και το ύψος.
Ο δίκαιος που δεν αποστρέφεται δικαιοσύνη
Ο μικρός που είναι μικρός και μεγάλος ο μεγάλος
Η επίγνωση
Μοίρες:
Τον άρτον ημών τον επιούσιον
Ικέτης:
Που η κράση οδηγεί με ευκρίνεια στα λίγα.
Όχι μαχαίρι στην πληγή κι αέρα στο στομάχι
Όχι στους πνεύμονες νερό και άχυρο στο πνεύμα
Μα σε πεζούλες με ανθούς προσεύχεται το μάτι
Μοίρες:
Δος εις ημάς σήμερον
Ικέτης:
Χωρίς να είναι το χθες και το αύριο στη μέση
Η ενοχή για ό,τι έγινε, η ενοχή των αν,
Η προσδοκία των θα, το πράγμα και τα νέφη
Εκεί όπου ένα carpe diem μόνο έχει θέση
Μοίρες:
Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών
Ικέτης:
Στο πράο πρόσωπο καθημερινών συναλλαγών
Όπου κι αν αισθανόμαστε εφαπτόμενοι αυτών
Στο μεσουράνημα τής επιβίωσης, στη λήθη
Στο στείρο ξέσπασμα τής αγανάκτησης, στην πλήξη
Μοίρες:
Ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών
Ικέτης:
Τού σύντροφου και αδελφού στο θάνατο και στη ζωή.
Στην αναπότρεπτη δοκιμασία τού πνιγμού
Για το μείζων σχίσμα τής μνήμης στο χαμόγελο
Στην αυτεξούσια αποδέσμευση απ' τον μύθο
Μοίρες:
Και μην εισενέγκεις ημάς εις πειρασμόν
Ικέτης:
Που είναι η θαμπή κορωνίδα άνοστων πράξεων
Τασσόμενων υπέρ τυχάρπαστων αξιώσεων
Ω άνθρωπε! ανόητε ηδονοβλεψία του ευ
Μαραμένε από την κάθε πόνου υποψία
Μοίρες:
Αλλά ρύσαι ημάς από τού πονηρού
Ικέτης:
Τηρουμένων των αναλογιών τού επιπέδου.
Προσδοκώντας ανάταση από την ακαμψία
Τού χρήματος, τού σουξέ, τού Σαββατόβραδου
Για το αυτόφωτο ξέχωρα από την ανομία
Μοίρες:
Ότι Σου εστίν η Βασιλεία και η Δύναμις και η Δόξα
Ικέτης:
Των διλημμάτων και των εκλεγμένων δυναστειών
Με την ακόρεστη μωρία τής επιορκίας
Στη δύναμη, στη δόξα, στην τιμή των ημερών
Ιδανικοί αυτόχειρες των ταυτισμένων πόθων
Μοίρες:
Τού Πατρός και τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος
Ικέτης:
Με την ευσέβεια, την ιερότητα των ταπεινών,
Χωρίς στιλέτο ή σουγιά στα εύμορφά τους χείλη
Που προσευχήθηκαν για το ψωμί την ώρα τής κοπής
Κρατώντας το τρίγλωσσο κλειδί τής προσοχής
Μοίρες:
Νυν και αεί και εις τούς αιώνας των αιώνων
Ικέτης:
Νυν και αεί για το φως το αδιάλειπτο
Νυν και αεί για το έργο το ακατάλυτο
Νυν και αεί για το φιλί το αμετάκλητο
Νυν και αεί για το πρόσωπο το αδιάσπαστο.
Μοίρες:
Αμήν.
©Πάλας
φωτογραφία επεξεργασμένη από το Βοτανικό κήπο στο Χαϊδάρι.
.jpg)
16 Ιουνίου 2018Τρεις νεαροί βλαστοί αυτό το μήνα.
Το κεραμικό (πάνω) είναι "παιδί" του φίλου Τάσου Ράλλη.
.jpg)
13 Ιουλίου 2018
.jpg)
7 Δεκεμβρίου 2019
Ένδεια
Λάμπει ένα φεγγάρι
Ως πυρετικό αποτύπωμα
Ο αντίχειρας
Επάνω σε καμβάδες
Δίπλα σε αζήτητες μολυβιές παραχάραξης
Ω αγαπημένη Ένδεια!
Ντύνεσαι το ετερόφωτο
Μα είσαι σκιά ολόγυμνη
Ακολουθώντας τους περιπατητές
Σε αέναο τοκετό κύκλων.
σ.π. 7/12/2019
Ένδεια
Λάμπει ένα φεγγάρι
Ως πυρετικό αποτύπωμα
Ο αντίχειρας
Επάνω σε καμβάδες
Δίπλα σε αζήτητες μολυβιές παραχάραξης
Ω αγαπημένη Ένδεια!
Ντύνεσαι το ετερόφωτο
Μα είσαι σκιά ολόγυμνη
Ακολουθώντας τους περιπατητές
Σε αέναο τοκετό κύκλων.
σ.π. 7/12/2019
~/.\~
26 Ιανουαρίου 2013
Παύλα*
Ο κόσμος παύλα μια καλά τεντωμένη μεμβράνη
Όπου βαρούν τα πέλματά μας παύλα άκου
Άλλοτε στη σιωπή παύλα άκου
Άλλοτε στην πολυκοσμία παύλα άκου
Άλλοτε και στα δύο ταυτόχρονα παύλα άκου
Επιτέλους παύλα αν συμφωνήσουμε σε κάτι
Στην εποχή των διασκευών παύλα.
*Για τη διαστροφή της υπόθεσης
Παύλα*
Ο κόσμος παύλα μια καλά τεντωμένη μεμβράνη
Όπου βαρούν τα πέλματά μας παύλα άκου
Άλλοτε στη σιωπή παύλα άκου
Άλλοτε στην πολυκοσμία παύλα άκου
Άλλοτε και στα δύο ταυτόχρονα παύλα άκου
Επιτέλους παύλα αν συμφωνήσουμε σε κάτι
Στην εποχή των διασκευών παύλα.
*Για τη διαστροφή της υπόθεσης
είναι θεμιτή η αντικατάσταση του π με κ.
σ.π.
25 ή κάπου τόσο /10/12
σ.π.
25 ή κάπου τόσο /10/12
.jpg)
22 Ιανουαρίου 2020
Δεν ξέρω για εσάς, ειλικρινά, αλλά,
Έχετε προσπαθήσει να οριοθετήσετε το χωρίς νόημα;
Δηλαδή
Μια συνομιλία χρονομετρημένη,
Στο ρυθμό που καίγεται ένα τσιγάρο.
Τί θάνατος!
σ.π. 22/01/20
φωτογραφία: walking ~/.\~ 28 Σεπτεμβρίου 2011
Επίγνωση
Σου τάζω χιλιόχρονα φλουριά
Δαμασκηνά.
Μια αγκαλιά σύννεφα
Να περπατάς, να χάνεσαι, να δοκιμάζεσαι
Καθώς το ξέρω
Πως κάθε στιγμή σου αραδιάζω ψέματα
(Ακόμα και τώρα)
Που τόσο πολύ αρέσουν.
σ.π.
Δεν ξέρω για εσάς, ειλικρινά, αλλά,
Έχετε προσπαθήσει να οριοθετήσετε το χωρίς νόημα;
Δηλαδή
Μια συνομιλία χρονομετρημένη,
Στο ρυθμό που καίγεται ένα τσιγάρο.
Τί θάνατος!
σ.π. 22/01/20
φωτογραφία: walking ~/.\~ 28 Σεπτεμβρίου 2011
Επίγνωση
Σου τάζω χιλιόχρονα φλουριά
Δαμασκηνά.
Μια αγκαλιά σύννεφα
Να περπατάς, να χάνεσαι, να δοκιμάζεσαι
Καθώς το ξέρω
Πως κάθε στιγμή σου αραδιάζω ψέματα
(Ακόμα και τώρα)
Που τόσο πολύ αρέσουν.
σ.π.
.jpg)
22 Ιουλίου 2020
Επειδή για άλλη μια χρονιά, τι περίεργο!, δεν προβλέπονται διακοπές - άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε δηλαδή - ας ανεβάσω καμιά φωτογραφία από την αυλή που μού κάνει υποφερτή την καθημερινότητα μου.
Ας μην έχω παράπονο, κάθε μέρα με επισκέπτονται ένα ζευγάρι κοτσύφια και πολλά σπουργίτια.
Αν προκύψει και καλή παρέα και γλεντάκι θα γίνει.
22 Απριλίου 2023
Η αυλή που υπάρχει στο πίσω μέρος τού σπιτιού, μια ανάσα που συντηρώ, την αγαπώ και μ' αγαπά. Κάθε πρωί έρχονται τα σπουργίτια και ένα ζευγάρι κοτσυφιών. Τούς βάζω νερό και πίνουν, τα καλοκαίρια τούς έχω έτοιμο νερό και κάνουν μπάνιο για να δροσιστούν. Τα πιο θαρραλέα από αυτά έχουν μπει και μέσα στο σπίτι από περιέργεια (δεν έχασαν το δρόμο τους) για να με δουν. Μεγάλη χαρά για μένα.
.jpg)
Μια (μάλλον όχι τόσο καλή) φωτογραφία από το εργαστήριο
με δυο τελάρα, ατελείωτα, σε διαφορετικά στάδια εργασίας
που φιλοδοξούν να διηγηθούν κάποια στιγμή τη δική τους ιστορία.
ΣΧΟΛΙΑ:
Katerina Stamou
Εμένα η φωτογραφία μου αρέσει, σαν πίνακας μέσα σε πίνακα.
Στέλιος Παςαλλού
Katerina Stamou Φίλη Κατερίνα, για μένα το πιο σημαντικό είναι, που εδώ και κάμποσο καιρό, ξεκίνησα πάλι να έχω όνειρα, να εργάζομαι γι' αυτά τα όνειρα. Όσο για τα υπόλοιπα ο καιρός θα δείξει. Φιλιά πολλά.
Katerina Stamou
Στέλιος Παςαλλού είσαι ο καλύτερος! Προχωρησε! 😊
Athanasia Drakopoulou
Μπράβο Στελιομ...εμένα μου αρέσει όταν έρχεται το φως...
Στέλιος Παςαλλού
Athanasia Drakopoulou Έτσι είναι Αθανασία. Το φως που έρχεται και το μονοπάτι. Καλά να περνάς!
.jpg)
1 Μαΐου 2013
Ένας φίλος, πριν από κάμποσο καιρό, είχε πάρει το παρακάτω συναρμολογούμενο ιπτάμενο γουρούνι. Προσφέρθηκα να του φτιάξω κάποια ζωγραφιά επάνω και βγήκε αυτό. Το γουρούνι το βάπτισα Νάσσο και φτιάχνοντας το έβγαιναν διάφορες ιστοριούλες. Μια από τις ιστοριούλες είναι κι αυτή.
Ένας φίλος, πριν από κάμποσο καιρό, είχε πάρει το παρακάτω συναρμολογούμενο ιπτάμενο γουρούνι. Προσφέρθηκα να του φτιάξω κάποια ζωγραφιά επάνω και βγήκε αυτό. Το γουρούνι το βάπτισα Νάσσο και φτιάχνοντας το έβγαιναν διάφορες ιστοριούλες. Μια από τις ιστοριούλες είναι κι αυτή.
.jpg)
26 Ιανουαρίου 2013
Όλα Είναι Γυμνά (Delirium Tremens)
Ω ναι Θυμάμαι! Με αποκάλεσες διαφυγή
Εικόνα του έρωτά σου γι’ αυτό και πλάνη
Όλα είναι γυμνά και άγρια
(Πολύ αργά για να παρεξηγηθώ
Πολύ αργά για να μη μετρήσω)
Ίσως η επιείκεια μας καθαρίσει
Απ’ τις ελιτίστικες συμπεριφορές των συναπαντημάτων μας
Όλα είναι γυμνά και άγια
(Σςςς! Μην το πεις αλλού
Ας παίξουμε τους πρωτοπόρους, τους ταπεινούς)
Στην πόρτα η επιγραφή:
Γυναίκα μόνη αναζητεί σύντροφο ορισμένης διαρκείας
Από κάτω με πιο ψιλά κι εντός παρενθέσεως:
(Την ημερομηνία λήξης θα τη βρείτε στην ετικέτα του εσώρουχού της ή θα σας σταλεί ενημερωτικό sms. Οιαδήποτε βλάβη δεν αναγνωρίζεται εφ’ όσον αναγνώσατε τα ανωτέρω και ανοίξατε τη θύρα)
Άνοιξα λοιπόν και μπήκα
Όλα είναι γυμνά και άγρια
Όλα είναι γυμνά και άγια
(Οι αληγής άνεμοι είναι εντός.
Στοχάζεσαι καλή μου; Θα έπρεπε.)
σ.π.
15 ή κάπου τόσο /6/12
.jpg)
7 Ιουλίου 2011
.jpg)
19 Ιουνίου 2011
Με ρούχο πορφυρό και ξέπλεκα στον άνεμο μαλλιά
Να μισοφαίνεται μιας μυστικής αρετής το στήθος
Γυναίκα της χυτής αγάπης απλόχερα προσφέρεις τη σιωπή
Λόγος προφανής που κερνώ τις ώρες με κατοπτρισμούς εικόνων
Πες μου το πραγματικό όνομά σου!, τη σιωπή αγαπώ από παιδί.
σ.π.
Με ρούχο πορφυρό και ξέπλεκα στον άνεμο μαλλιά
Να μισοφαίνεται μιας μυστικής αρετής το στήθος
Γυναίκα της χυτής αγάπης απλόχερα προσφέρεις τη σιωπή
Λόγος προφανής που κερνώ τις ώρες με κατοπτρισμούς εικόνων
Πες μου το πραγματικό όνομά σου!, τη σιωπή αγαπώ από παιδί.
σ.π.
.jpg)
26 Ιουνίου 2011
Κυριακή μικρή σα χειρουργείο
μυρίζεις χλωρίνη κι αποστείρωση...
Κυριακή μικρή σα χειρουργείο
μυρίζεις χλωρίνη κι αποστείρωση...
.jpg)
18 Ιουνίου 2011
Ποτέ δε λησμόνησα τα φύλλα του φθινοπώρου και την καταχνιά που φέρνει.
Ποτέ δεν είπα όχι στην αστραπή ή στη βροντή. Καλοδεχούμενη είναι.
Ποτέ δε ζήτησα απ' τ' αηδόνι να τραγουδά για μένα γλυκά τη χαραυγή.
Ποτέ δε θέλησα το ρόδο χωρίς αγκάθι. Δεν καίω με τη λησμονιά τα πεπραγμένα.
Ποτέ μη νομίσεις εσύ, κρυφή δική μου ανάγκη ότι προσάναμμα είμαι σ' ένα νεύμα.
Ποτέ δε λησμόνησα τα φύλλα του φθινοπώρου και την καταχνιά που φέρνει.
Ποτέ δεν είπα όχι στην αστραπή ή στη βροντή. Καλοδεχούμενη είναι.
Ποτέ δε ζήτησα απ' τ' αηδόνι να τραγουδά για μένα γλυκά τη χαραυγή.
Ποτέ δε θέλησα το ρόδο χωρίς αγκάθι. Δεν καίω με τη λησμονιά τα πεπραγμένα.
Ποτέ μη νομίσεις εσύ, κρυφή δική μου ανάγκη ότι προσάναμμα είμαι σ' ένα νεύμα.
.jpg)
24 Μαρτίου 2011
Όταν στεναχωριέμαι, θυμώνω, αμφιβάλλω, αναστατώνομαι,
Όταν στεναχωριέμαι, θυμώνω, αμφιβάλλω, αναστατώνομαι,
νιώθω ανασφαλής και άλλα ωραία κοιτώ το μόνο σίγουρο
πράγμα στο κόσμο, του κλείνω το μάτι και γελάω!
*Βέβαια, σαν τίτλο θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω και το:
"Ατενίζοντας το Μέλλον". Μερικές φορές γίνομαι κάπως κυνικός...
"Ατενίζοντας το Μέλλον". Μερικές φορές γίνομαι κάπως κυνικός...
.jpg)
8 Σεπτεμβρίου 2020
Στις ώρες της σιγής
Όταν ακόμα κι αυτή δεν άντεχε τον εαυτό της
Πρόλαβα να δω τις ανεμώνες και τους υάκινθους
Ευτυχώς.
Πάλας, τατουάζ, εκδ. Οσελότος
Στις ώρες της σιγής
Όταν ακόμα κι αυτή δεν άντεχε τον εαυτό της
Πρόλαβα να δω τις ανεμώνες και τους υάκινθους
Ευτυχώς.
Πάλας, τατουάζ, εκδ. Οσελότος
φωτογραφία: το μπλε γιασεμί της αυλής
~/.\~
29 Μαΐου 2021Λέξη Σκοτεινή (εφηβικό βαλσάκι)
Έζησα να σκέπτομαι εσένα στις αυγές μου
Και έγραψα δυο λέξεις στο χαρτί
Που ρωτάνε, που μιλάνε, που θυμούνται, που πονάνε
Όνειρα στον ήλιο δηλαδή.
Να ρωτάω, να μιλάω, να θυμάμαι, να πονάω
Πίσω από μια λέξη σκοτεινή.
Άφησα δυο χείλη για να γίνουνε δικά μου
Και έγειρα τα μάτια μου στη γη
Να πλανιούνται, να γερνάνε, να γυρνάνε, να ξεχνάνε
Έλλειμα σε τούτη τη ζωή.
Να πλανιέμαι, να γερνάω, να γυρνάω, να ξεχνάω
Πίσω από μια λέξη σκοτεινή.
Ζήτησα να μάθω με τη μοιάζει η ευτυχία
Και έγινα αζήτητο κρασί
Που νοτίζει, που θαμπώνει, που παλιώνει, που πετιέται
Σαν ένα παιχνίδι από παιδί.
Να νοτίζω, να θαμπώνω, να παλιώνω, να πετιέμαι
Πίσω από μια λέξη σκοτεινή.
Άκουσα να λες πως θες να μείνουμε δυο φίλοι
Και έμεινα ένα φύλλο στην αυλή
Που ριγά, που δε ριζώνει, που ματώνει, που πεθαίνει
Κάποιο χειμωνιάτικο πρωΐ.
Να ριγώ, να μη ριζώνω, να ματώνω, να πεθαίνω
Πίσω από μια λέξη σκοτεινή.
©Πάλας
σημείωση: Από τα ελάχιστα που έχω κρατήσει από την εφηβεία,
αντί φωτογραφιών.
φωτογραφία: Το μπλε γιασεμί τής αυλής.
.jpg)
19 Μαΐου 2018
.jpg)
18 Απριλίου 2012
Δικαίωμα
Διατηρώ το δικαίωμα της δίνης των νερών
Και του αχανούς κέντρου της
Στο βάθος της θάλασσας.
Διατηρώ το δικαίωμα του ύψιστου πόθου
Και της ατέρμονης κίνησης των χρωμάτων
Ενός Αυγουστιάτικου δειλινού.
σ.π. 23/2/2009
.jpg)
21 Φεβρουαρίου 2016
Σπουδή για μια αχυρένια κούνια
Ίσως περάσεις το βράδυ από το σπίτι
Ίσως φέρεις μαζί κι εκείνο το χαμόγελό σου
Μ’ εκείνα τα λακκάκια στα μάγουλα
Όμοια με τις βάθρες της Σαμοθράκης
Ψηλά στην κορυφή του φεγγαριού
Μια αχυρένια κούνια πέρα-δώθε στο χάος
1922, 2016 άλλο ένα χαρτί και κάηκα
Στο διανυκτερεύον κατάστημα ρόλων
Η αχυρένια κούνια και μια άχαρη εξομολόγηση.
σ. π. 2016
φωτογραφία από www.koutipandoras.gr
.jpg)
3 Ιουλίου 2018
Όμορφη Μαγιάτικη Ημέρα
Το παιδί φυσούσε το αλφάβητο στο κενό
Έγραφε με το δάχτυλο στον αέρα τα χρυσά απογεύματα
Αφήνοντας με εκστατικό σε μιαν αέναη ενατένιση
Αργότερα εμφανίστηκαν οι αρχιτέκτονες
Οι μουσικοί, οι ζωγράφοι, οι γλύπτες
Οι ηθοποιοί, οι τεχνίτες κι όλα τα μαστόρια
Υπήρξε σαφής ανάγκη για όλα αυτά καθώς
Αρχίζοντας με ένα γιατί αναπαυόμαστε σε ένα διότι
Αυτοκτονώντας επιδεικτικά με αναλύσεις
Έκτοτε συνηθίσαμε να μιλάμε
Για παιδικούς έρωτες αυθάδικα και ένα βήμα πιο πέρα,
Αποκαμωμένοι και στείροι, για ρομαντισμό.
Πάλας, Τατουάζ, εκδ. Οσελότος 2017 Δείτε λιγότερα
Όμορφη Μαγιάτικη Ημέρα
Το παιδί φυσούσε το αλφάβητο στο κενό
Έγραφε με το δάχτυλο στον αέρα τα χρυσά απογεύματα
Αφήνοντας με εκστατικό σε μιαν αέναη ενατένιση
Αργότερα εμφανίστηκαν οι αρχιτέκτονες
Οι μουσικοί, οι ζωγράφοι, οι γλύπτες
Οι ηθοποιοί, οι τεχνίτες κι όλα τα μαστόρια
Υπήρξε σαφής ανάγκη για όλα αυτά καθώς
Αρχίζοντας με ένα γιατί αναπαυόμαστε σε ένα διότι
Αυτοκτονώντας επιδεικτικά με αναλύσεις
Έκτοτε συνηθίσαμε να μιλάμε
Για παιδικούς έρωτες αυθάδικα και ένα βήμα πιο πέρα,
Αποκαμωμένοι και στείροι, για ρομαντισμό.
Πάλας, Τατουάζ, εκδ. Οσελότος 2017 Δείτε λιγότερα
.jpg)
29 Απριλίου 2019
Κι αυτές τις μέρες γίνεται πολύς λόγος, ανόητος για μένα, περί πίστης. Δεν έχω γνωρίσει μέχρι στιγμής κάποια ή κάποιον που να μην πιστεύει σε κάτι. Θεωρώ ότι η πίστη είναι κατά κάποιον τρόπο συνυφασμένη με την έννοια της εντύπωσης τού πως έχουν τα πράγματα μαζί με την προσδοκία - ελπίδα (το φαντασιακό δηλαδή), το τυχαίο και κατ' επέκταση με το συμφέρον - επιβίωση. Αντί να μας ενοχλεί ο φανατισμός και ο τρόπος άσκησης της εξουσίας ή καθαρά αυτό που ονομάζεται εξουσία που σαφώς βασίζεται στην πίστη και στην εντύπωση, βαυκαλιζόμαστε. Η πίστη όπως και η εντύπωση είναι ταυτόσημες με τη ζωή, την ύπαρξη, ή ακόμα και τον τρόπο - επίπεδο ύπαρξης.
(επειδή δεν έχω κινητό σύγχρονης τεχνολογίας για να κάνω check in, βρίσκομαι στην παρακάτω τοποθεσία)
~/.\~
1 Οκτωβρίου 2021
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η μία φορά κι ο ένας καιρός που αγαπήθηκαν παράφορα μια φορά κι έναν καιρό για μία φορά για έναν καιρό.
αφιερωμένο σε όσους -ες γράφουν και σε όσους -ες διαβάζουν αυτά που όσοι -ες γράφουν
🙂 ~/.\~ 28 Φεβρουαρίου 2022
Η υπάρχουσα κατάσταση. 🙂 ~/.\~
13 Ιουνίου 2023
Καλώς ήρθατε! Σάς περιμένουμε!
Stieven King
🙂
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η μία φορά κι ο ένας καιρός που αγαπήθηκαν παράφορα μια φορά κι έναν καιρό για μία φορά για έναν καιρό.
αφιερωμένο σε όσους -ες γράφουν και σε όσους -ες διαβάζουν αυτά που όσοι -ες γράφουν
🙂 ~/.\~ 28 Φεβρουαρίου 2022
Η υπάρχουσα κατάσταση. 🙂 ~/.\~
13 Ιουνίου 2023
Καλώς ήρθατε! Σάς περιμένουμε!
Stieven King
🙂
.jpg)
15 Μαΐου 2019
Τώρα, χωρίς αστεία, χωρίς περιττολογίες, χωρίς υπερβολές... Όταν ξεκινάω να γράψω κάτι το εξαντλώ. Πώς να το κάνουμε τώρα! Μπρίκια κολλάμε; 10 Νοεμβρίου 2020
Be cool, κι αύριο μέρα είναι... 😜 2 Νοεμβρίου 2021
Βρε παπάρα, μού έρχεσαι στο μετρό με βιβλίο 400 - 600 σελ.. Τόσο διαβαστερός είσαι; Κάνεις βάρη; Πάρε ένα βιβλίο τσέπης να κάνεις τη δουλειά σου. Στο μετρό είσαι..
😂
13 Ιουνίου 2023
Καλώς ήρθατε! Σάς περιμένουμε!
Stieven King
🙂
Τώρα, χωρίς αστεία, χωρίς περιττολογίες, χωρίς υπερβολές... Όταν ξεκινάω να γράψω κάτι το εξαντλώ. Πώς να το κάνουμε τώρα! Μπρίκια κολλάμε; 10 Νοεμβρίου 2020
Be cool, κι αύριο μέρα είναι... 😜 2 Νοεμβρίου 2021
Βρε παπάρα, μού έρχεσαι στο μετρό με βιβλίο 400 - 600 σελ.. Τόσο διαβαστερός είσαι; Κάνεις βάρη; Πάρε ένα βιβλίο τσέπης να κάνεις τη δουλειά σου. Στο μετρό είσαι..
😂
13 Ιουνίου 2023
Καλώς ήρθατε! Σάς περιμένουμε!
Stieven King
🙂
.jpg)
Για να μην ξεχνιόμαστε... Με αγάπη πάντα.
.jpg)
19 Δεκεμβρίου 2019
Σκέψη για την Πανσέληνο που έρχεται
Σκανάρω την παλάμη μου.
Η εκτύπωση βγάζει έναν χαρταετό. Ξανά.
Πάλι χαρταετός με άλλη μορφή.
Ξανά και ξανά και ξανά.
Χαρταετός σε πολλές μορφές. Ξανά.
Η εκτύπωση βγάζει ένα ουράνιο τόξο. Ξανά.
Πάλι χαρταετός με άλλη μορφή.
Ξανά και ξανά και ξανά και ξανά, ξανά.
Χαρταετός σε πολλές μορφές. Ξανά.
Η εκτύπωση βγάζει ένα ουράνιο τόξο.
Είμαι χαρταετός,
Σπανιότερα ουράνιο τόξο.
σ.π. 10/11/2016
.jpg)
19 Απριλίου 2020 ·
Πάντα Εσύ
Ήσουν πάντα εσύ πίσω
Από τις αφρισμένες λέξεις και τα χώματα
Ήσουν πάντα εσύ δεμένη
Πισθάγκωνα στους συλλογισμούς
Ήταν μέσα στον κόλπο σου
Που άκουσα να φωνάζει το έψιλον
Να σφαδάζει το ύψιλον στις προθέσεις
Της αλφαβήτα σου που αρχίζει με αν
Που θα τελειώνει πάντα
Με ένα ωμέγα πελώριο και δριμύ
Πότε σα το στόμα της φρίκης
Πότε σα το στόμα του θαυμασμού
Στα δόκανα των φράσεων
Όλων όσων ζουν φωνάζοντας απεγνωσμένα
Το Όνομά σου με κεκεδισμούς μπροστά στο άγνωστο
Αναλφάβητοι και αδαείς μπροστά στην αγάπη
Πάντοτε πίσω από το αίμα ήσουν εσύ.
Πάλας, τατουάζ, εκδ. Οσελότος, 2017
φωτογραφία: Ο Πύργος της Βαβέλ, 1563
Pieter Bruegel ο πρεσβύτερος, 1525 - 1569
.jpg)
23 Ιουνίου 2020
Στις πόλεις μας έπρεπε να βρέχει συνέχεια
Συνέχεια, συνέχεια.
Ούτε μια χαραμάδα ήλιου να μην βλέπαμε
Μήτε μέσα από τα καφάσια εμείς τα κωθώνια
Να μην βλέπαμε.
Και μετά, ω μετά!
Μετά, με την πρώτη υποψία χαραυγής σε μια δροσοσταλίδα
Θα σερνόμαστε γλοιώδεις έως τις αποχετεύσεις των ομβρίων
Δίπλα στα πεζοδρόμια
Ψάλλοντας ωσαννά
Ωσαννά, ωσαννά εκ των χειρίστων
Αφήνοντας λατρευτικά σάλια στα φρεάτια.
© σ.π. 23/6/2020, μέχρι στιγμής χωρίς τίτλο
φωτογραφία: Πάμπλο Πικάσο, Γκερνίκα, 1937
.jpg)
17 Αυγούστου 2021
Περιπατητής. Το Όνειρο Ένας Γύρος, Β
Ξεχνώ.
Αμέσως κάτι θυμάμαι.
Πότε ένα τσιγάρο, ένα ποτήρι νερό, πότε έναν καφέ.
Θυμάμαι
Το κουτάλι που άφησα όπως - όπως
Το θυμάμαι
Πηγαίνω, το αφήνω αθόρυβα στον νεροχύτη.
Παράξενο.
Παρατηρώ τα χρόνια
Άχρωμες, άϋλες πτυχές
Παρατηρώ κινήσεις
Μαντεύω τις επόμενες
Τα χρώματα
Μυρίζω τον αέρα
Παρατηρώ
Όψεις φιδίσιες πίσω από βαριές ταπισερί
Βολιδοσκοπούν την άγνοια.
Παρατηρώ εσένα.
Συνυπάρχω με τον καιρό
Με έναν λόγο αφανέρωτο, πλανιέμαι.
Τέλος Αυγούστου, καλοκαίρι, ζέστη.
Air Condition να στάζουν
Πλάϊ στις αρτηρίες, το σπίτι μας νοσεί
Και ηχεί
Στο νεκροκρέβατο γέρος σαλιάρης.
© Πάλας
σημείωση: από μια συλλογή που δουλεύω εδώ και αρκετά χρόνια
πηγή φωτογραφίας: Η ιστορία των καρουζέλ / UrbanLife.gr
.jpg)
20 Απριλίου 2022
Βρήκα τι δώρο θα κάνω στον εαυτό μου! Θα σάς διαγράψω όλους! Αλλά μετά τι θα κάνω χωρίς φίλους; Οι φίλοι υπήρξαν πάντοτε μια κάποια λύσις.
😂
πηγή φωτογραφίας: Philenews
.jpg)
8 Αυγούστου 2022
Τα φύλλα πέφτουν.
Αυτό που για τη φύση είναι ανανέωση εμείς το ονομάζουμε ακαταστασία, βρωμιά, ίσως κάπως αλλιώς, εξαρτάται την περίπτωση.
πηγή φωτογραφίας: Housekeeping.tn ~/.\~ από εδώ και πέρα ανεβάζω εγώ τις φωτογραφίες και δεν τις αντιγράφω από το facebook του Στέλιου 1991-1993 Στέλιος και Κώστας
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
2006
Μάνα και Στέλιος
2011
.JPG)
2013
.JPG)
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου